و در آغاز ” کلمه ” بود : کلاس‌ها بر روی اینترنت اند. یعنی‌ : ویزا و بلیتِ هواپیما و ….لازم ندارند .کلاس‌ها زنده اند. برای آنان که به راستی‌ می‌‌خواهند به جهانی‌ ناب به نامِ ” هنر ” وصل شوند . ( شک ندارم که همین حالا کسی‌جایی پیام می‌‌گذارد : کاش در ایران

یاران : از عزیزانی که با “پریمیوم” شدن ، از ما پشتیبانی کرده‌اند، سپاسگزارم . کارگاهِ شهیار : کارگاهِ نوشتن: کارگاهِ ترانه ( نخستین دوره ی ۳ ماهه ) روزِ ۳ شنبه ۲۳ دسامبر ۲۰۱۴: ۲ روز مانده به کریسمس : یعنی‌ در آخرین جای سالِ ۲۰۱۴ آغاز می‌‌شود . دوستان هنوز تا ۲۲ دسامبر

به نامِ عشق و آزادی و ترانه : نوارِ مرا … همه ی مرا در تهران سر کن. تهران تهران پالاس. تهرانِ هتل مرمر. کمودور. کوچه ی سیگاری ها…تهرانِ دخترانِ دبیرستانِ رضا شاه کبیر… شاهدخت . دخترانِ مرجان …تهرانِ آبجو بشکه ی چهار راهِ کالج … نوارِ مرا در تهران سر کن. مینا را سر

برای نخستین بار. شبترانه یی به مناسبتِ انتشارِ یک کتابِ شعر : درختِ بی‌ زمین.۱۹۹۱. تابستان. کجا ؟ در شهرِ فرشتگانِ بال بریده : لس آنجلس . در کنار عبدی جانِ یمینیِ بزرگ. داریوش . آرمیکِ سراپا گیتار . فکر می‌‌کردیم یک ربع یا ۲۰ دقیقه برای امضا ی کتاب بس باشد . اما نشان

یک گفت و گو با نشریه یی در دو قدمی‌ِ اقیانوسِ آرام …. صاحبِ نشریه ،دوست بود و نقاش بود و همیشه وقتی‌ که برنامه ی تلویزیونی داشتم، از من و کارم، پشتیبانی می‌‌کرد . دردا که یک روز ،همین چند سالِ پیش ،قلب ا ش گرفت و رفت . نمی‌ دانم آیا هنوز (